วีแกน แอทเลติก

เบนส์เล่นเกมอาชีพเกมแรกให้กับ วีแกน แอทเลติก ในปี 2002 และเป็นผู้เล่นชุดคว้าแชมป์ดิวิชั่น 2 ของอังกฤษ และฤดูกาลต่อมา (2002–03) เขาได้เลื่อนสู่ทีมชุดใหญ่ และเป็นสมาชิกทีมชุดแชมป์ดิวิชัน 1 ซึ่งในฤดูกาลนั้นเอง เบนส์ทำประตูแรกให้กับสโมสรได้ จากลูกยิงไกล ในเกมที่แข่งกับ อิปสวิช ทาวน์ และฤดูกาลต่อมา (2004–05) ทีมของเขาได้เล่นใน พรีเมียร์ลีก

เบนส์เซ็นสัญญาใหม่กับ วีแกนในเดือน กุมภาพันธ์ ปี 2005[3] และขยายสัญญาอีกครั้ง หลังจากทำผลงานในสนามได้น่าประทับใจในฤดูกาลแรกที่เล่นในพรีเมียร์ลีก ขณะที่ วีแกนได้รองแชมป์ ลีก คัพ ปี 2006

เอฟเวอร์ตัน

ในเดือนกรกฎาคม ปี 2007 เบนส์ปฏิเสธร่วมทีม ซันเดอร์แลนด์ ที่เสนอซื้อตัวเขาร่วมทีมด้วยราคา 6 ล้านปอนด์ (ประมาณ 299 ล้านบาท)[4] ในเดือนต่อมาเขาเซ็นสัญญากับ เอฟเวอร์ตัน ราคา 5 ล้านปอนด์ โดยจะจ่ายอีก 1 ล้านปอนด์ เมื่อเขาลงเล่นให้กับทีมแล้ว[5][6]

เขาไม่ได้เล่นเต็มที่ในฤดูกาลแรกที่อยู่กับเอฟเวอร์ตัน เพราะมีอาการบาดเจ็บ และฟอร์มการเล่นที่ดีของ ฟิล แจกีเอลกา และ โจเซฟ โยโบ ในตำแหน่งเซ็นเตอร์แบ็ก และ เป็นตัวสำรองในตำแหน่ง แบ็คซ้ายที่ โจเลียน เลสคอตต์ จองไว้อยู่[ต้องการอ้างอิง] เขาเล่นให้กับทีมในฤดูกาลแรกเพียง 29 นัด รวมทุกรายการในฤดูกาลที่สอง เบนส์ได้ลงเล่นสม่ำเสมอขึ้น เนื่องจากอาการบาดเจ็บของ โจเซฟ โยโบ ทำให้ โจเลียน เลสคอตต์ลงไปเล่นในตำแหน่ง เซ็นเตอร์แบ็ก โอกาสนี้เองจึงทำให้ เบนส์ได้เล่นในตำแหน่งแบ็คซ้ายของทีม เขาได้รับเลือกเป็นนักเตะยอดเยี่ยมของสโมสรประจำเดือนถึง สองครั้งติด[ต้องการอ้างอิง] เขาทำประตูแรกให้กับทีมในเกมที่เยือน พอร์ตสมัท ในวันที่ 21 มีนาคม หลังจากที่ 57 เกม (ทุกรายการ) ไม่มีสกอร์ และวันที่ 30 สิงหาคม 2009 เขายิงจุดโทษในนาทีสุดท้ายในเกมที่พบกับ วีแกน ซึ่งเป็นทีมเก่าตัวเองในเกม ที่เอาชนะไป 2–1 และเดือนต่อมาเขาได้เป็นกัปตันทีมเอฟเวอร์ตัน ในเกม ยูฟ่ายูโรปาลีก ที่พบกับ เออีเค เอเธนส์[7] และวันที่ 2 มกราคม 2010 เบนส์ยิงจุดโทษในนาทีที่ 95 ในเกมเอฟเอคัพ ที่พบกับ คาร์ไลล์ ยูไนเต็ด

ในฤดูกาล 2010–11 เบนส์เล่นทุกเกมในซีชั่นนี้[8] ขณะเดียวกัน เขาทำประตูได้ 7 ลูก (ทุกรายการ) และ เขายังได้รับรางวัลนักเตะยอดเยี่ยมแห่งฤดูกาลของสโมสร และ ลูกยิงแห่งปีของสโมสรอีกด้วย[9] ประตูที่ยิงเชลซีนั้น เป็นลูกไดเร็ก ฟรีคิก ซึ่งลูกนี้ได้รับผลโหวตให้เป็น ลูกยิงแห่งปีของสโมสรเขาทำแอสซิสต์ 11 ในฤดูกาลนั้นซึ่งทำได้เยอะที่สุดเป็นอันดับ 5 ในลีก และเป็นกองหลังที่ทำแอสซิสต์เยอะที่สุดในฤดูกาล 2010-11[ต้องการอ้างอิง]

เบนส์ทำประตูได้ 5 ลูกในฤดูกาล 2011–12 โดย 4 ใน 5 นั้นมาจากจุดโทษทั้งสึ้น เขาลงเล่นเกมลีกครบ 99 ก่อนจบฤดูกาลด้วยอาการบาดเจ็บ[10] ความสามารถของเขาถือว่าน่าประทับใจมาก และได้รับการเสนอเป็นทีมยอดเยื่ยมโดย พีเอฟเอ ของฤดูกาล 2012 และเป็นนักเตะคนแรกในรอบ 22 ปีนับตั้งแต่ เนวิลล์ เซาท์ธอลล์ ในปี 1989–90.[11] ในฤดูกาล 2012–13 เขาส่งบอลให้เพื่อนร่วมทีมถึง 116 ครั้ง[12] มากกว่าผู้เล่นทั้งใน ห้าลีกดังของยุโรป[13]และเมื่อทีมยอดเยื่ยมปี 2013 โดย พีเอฟเอประกาศขึ้น เบนส์ถูกเลือกติดทีมอีกครั้งหนึ่ง[14]และเขาได้รับเลือกเป็นนักเตะยอดเยื่ยมของทีมอีกสมัย[15] เขาเป็นผู้เล่นคนเดียวในสนามที่เล่นให้กับทีมทุกนัดในพรีเมียร์ลีก [12] เขาโดนทาบทามร่วมทีมแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ในช่วงตลาดซื้อ-ขายนักเตะ หน้าร้อน ปี 2013แต่โดนปฏิเสธ จากเอฟเวอร์ตัน[16] เบนส์ ทำ 2 ประตู จากฟรีคิก แต่ละด้านจากผู้รักษาประตู ยูสซี ยาสเคไลเนน จากด้านเดียวกันในเกมที่เอาชนะเวสต์แฮม ยูไนเต็ดไป 3–2 ในเดือนกันยายน[17]